Z jego odejściem zmniejszył się obszar Polskiej Prowincji Oblatów Sylwetka ojca Wojciecha Nowaczyka OMI
Przede wszystkim nie ma w tym stwierdzeniu żadnej przesady. Z jego śmiercią 3 lutego 1984 znikł ostatni z polskich oblatów, którzy po wybuchu wojny pozostali na kresach wschodnich kraju, gdzie w 1938 r. otwarto aż pięć placówek. Nie umierał jednak na żadnej z nich, ale w Nowogródku, na Białorusi - jedyny oblat na ziemiach odciętych nową granicą. Jego życie jak rzadko które nadaje się na temat sensacyjnego filmu lub powieści. Obecnie fakty z jego życia znamy lepiej niż cztery lata temu. Oto mała cząstka.
Pobierz załącznik...
Chwała Bożego Miłosierdzia
W drugą niedzielę wielkanocną, tradycyjnie zwaną Niedzielą Białą lub Przewodnią, na Placu Św. Piotra w Rzymie odbywały się uroczystości beatyfikacyjne o szczególnej wymowie. Ojciec Święty wyniósł pięcioro sług Bożych do chwały ołtarzy. W tej grupie było troje Polaków.
Pobierz załącznik...
Misja brata Antoniego
Piękna postać Sługi Bożego brata Antoniego Kowalczyka jeszcze czeka na swoją godzinę. Ten człowiek szarej codzienności i pracy, wiernie podejmowanej niezależnie od stanu zdrowia, z poczuciem odpowiedzialności za dobro bliźniego, może stanowić dla wszystkich wzór i zachętę do pracy nad sobą.
Urodził się 4 czerwca 1866 r. w małej wsi Dzierżanów w Wielkopolsce, w rodzinie niezamożnej, ale bogatej duchem ewangelicznej miłości i polskości. Wspólna modlitwa, religijne śpiewy, Msze św. i pielgrzymowanie wydawały dobre owoce. Rodzice cieszyli się autorytetem i korzystali z niego w wychowaniu.
Pobierz załącznik...
Chrześcijańska postawa i zadania duszpasterskie – dziś
Na zaproszenie ks. prałata H. Wierzejskiego, Proboszcza parafii katedralnej i Dziekana 1. Dekanatu Siedleckiego, wygłosiłem konferencję dla kapłanów podczas wieczornego nabożeństwa w dzień skupienia, dnia 12 października 2000 r. Spotkała się ona z bardzo pozytywnym przyjęciem i prośbami, aby ją szerzej udostępnić w „Echu Katolickim”. Podjęta wówczas tematyka nie zamyka się jednak w ramach owego roku i jej aktualność bynajmniej się nie wyczerpała. Może nawet poruszone wówczas sprawy z biegiem czasu nabierają właściwej ostrości w świetle przeżywanych doświadczeń. Stąd wydaje się słuszne zamieścić tutaj tekst tego wystąpienia, bo to dziwne dawne „dziś”, które trwa, w pewnych swoich cechach może nawet się nasilać.
Pobierz załącznik...
Oblaci Maryi Niepokalanej
Czarna prosta sutanna, duży krzyż zawieszony na sznurze na szyi i zatknięty za szeroki sukienny pas. W czasie misji, czy rekolekcji czarna peleryna. To strój zakonny Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.
A nazwa? Oblat, oblaci? Owszem, to może brzmieć obco. Słowo „oblat" jest spolszczoną formą łacińskiego słowa „oblatus", co znaczy: ofiarowany, poświęcony, oddany. A więc nazwa zgromadzenia w pełnym brzmieniu: Oblaci Maryi Niepokalanej (polski skrót OMN lub łaciński OMI) ma swój piękny sens i przypomina jeden z istotnych rysów duchowości oblackiej — maryjność.
Pobierz załącznik...
Człowiek z ognia, wichru i pragnień
(O. Eugeniusz de Mazenod, założyciel Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, 1782-1861)
W Roku Świętym w Niedzielę Misyjną 19 października 1975, wraz z matką Teresą Ledóchowską, ojcem Arnoldem Janssenem, założycielem Stowarzyszenia Słowa Bożego i Józefem Freinademetzem, kapłanem tegoż Stowarzyszenia, do albumu błogosławionych został wpisany Karol Józef Eugeniusz de Mazenod, Założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, biskup Marsylii.
Przy tej okazji Papież Paweł VI pragnął w szczególny sposób uwypuklić zobowiązanie misyjne wszystkich chrześcijan. W swojej homilii przytoczył słynne dzisiaj i szeroko znane sformułowanie Soboru Watykańskiego II: „Kościół pielgrzymujący jest misyjny ze swej natury" (DM.2).
Pobierz załącznik...
A l l e l u j a Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu
Rozważając cierpienie Pana Jezusa i Jego śmierć na krzyżu, wśród szyderstwa i opuszczenia, jesteśmy skłonni lub kuszeni czy nawet przyzwyczajeni, aby swoim współczuciem towarzyszyć Zbawicielowi, a Boga Ojca uważać za obrażony, przebłagiwany majestat sędziego, który... Właśnie! Jak? - w obliczu krzyża - patrzymy na Ojca, „który jest w niebie"? Jan Paweł II zaleca poszerzać horyzonty naszej wiary i uczyć się patrzeć „zgodnie z perspektywą samego Chrystusa", perspektywą prawdy o Ojcu, widzianej oczyma i sercem Syna. Ta perspektywa jest ważna, aby po chrześcijańsku i zgodnie z Objawieniem przeżywać Wielki Post i Wielkanoc, i każdy okres roku liturgicznego.
Pobierz załącznik...
Czy Litania się przestarzała?
Miesiąc maj niezmiennie kojarzy się z nabożeństwami majowymi, a te z kolei - z pieśniami maryjnymi i Litanią. 0 ile pieśni śpiewamy chętnie i bez zastrzeżeń, to co do Litanii czasami mamy stosunek mniej klarow¬ny: monotonna, długa - przestarzała. Więc spróbujmy pomyśleć...
Pobierz załącznik...