„Pytanie stale obecne w życiu: Mój Jezus.”
Dnia 20 czerwca 2004 żegnaliśmy Ojca Superiora Leonarda Głowackiego.
Oto fragmenty homilii pożegnalnej ze wspólnotą parafialną, wygłoszonej przez o. Superiora Leonarda Głowackiego.(Red. Posłańca św. Teresy)
BISKUP GRANDIN — KILKA POŻYTECZNYCH ZBLIŻEŃ
Pod tym tytułem kryje się specyficzny rodzaj Posłowia do książki F.J, Dolphina pt. Biskup Indian Zachodniej Kanady, które wzbogaca polskiego Czytelnika o wiele ciekawych wątków. Są one ciekawe w sobie i stają się osobiście bliskie, ale właśnie trzeba je ukazać – przybliżyć. A zatem ludzkie oblicze, w historyczno-kościelnym kontekście, samego „Biskupa Indian”, ale także środki i metody ewangelizacji ówczesnych misjonarzy, ich praktyki duszpasterskie wśród wędrownych plemion, a także – jakże nam droga – troska o naszych rodaków, którzy licznie przybywali do Kanady i zostawieni na pastwę losu, najboleśniej odczuwali brak polskiego kapłana. Wreszcie wątek szczególny – przyjaźń wielkiego biskupa z pokornym bratem Antonim Kowalczykiem (obaj są kandydatami na ołtarze).
ŻYCIE DLA INNYCH
Duszpasterz polonijny – o. Joachim Michałowski
1. Kilka dni przed otwarciem Expo ‘86 w Vancouver, w tym samym mieście, odbyła się inna uroczystość. Nie tak rozreklamowana i głośna, ale głębiej poruszająca serca tych, którzy ją przeżyli. Czerpiąc z nagromadzonych uczuć, momentami przechodziła w domową spontaniczność i ukazywała coraz pełniej swój głęboko ludzki, humanitarny i rodzinny charakter - rodziny bardzo szerokiej.
CZYM JEST ODNOWA W DUCHU ŚWIĘTYM?
Kiedy w listopadzie 1981 roku byłem urzędowo w sprawach zakonnych w naszej oblackiej wspólnocie we Wrocławiu, któregoś wieczoru poproszono mnie do kościoła na Psim Polu, aby coś powiedzieć młodzieży zgromadzonej na modlitwie. W zakrystii podano mi stułę wraz ze słowem: oni bardzo czekają, niech im coś ojciec powie, potem rozpocznie się modlitwa o wylanie Ducha Świętego. To nie była przesadna informacja, ale kościół był wypełniony i młodzież rzeczywiście czekała, a w niej ukryte pytania. Co powiedziałem, zostało przez kogoś zarejestrowane na taśmie, która zresztą szybciej się skończyła niż ta konferencja, ale powielana dobrze służyła nie tylko tym, którzy wówczas mnie słuchali. Tekst autoryzowany zostawiam z jego cechami mowy żywej, opuszczając jedynie apostrofy, kierowane tu i ówdzie do słuchaczy.