W parafii pw. św. Anny i  zarazem sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Kodeńskiej – Matki Jedności ceremonie Wigilii Paschalnej rozpoczęły się o godz. 20.00. Głównym celebransem był o. Dariusz Malajka OMI, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium a koncelebrowali także ojcowie z komunitetu kodeńskiego.

Liturgia Wigilii Paschalnej, jest czuwaniem w oczekiwaniu na zmartwychwstanie Chrystusa. Nad jej przebiegiem czuwał o. Krzysztof Wrzos OMI, wikariusz.

Podczas liturgii słowa Bożego, rozważaliśmy wszystkie wyznaczone teksty ze Starego i Nowego Testamentu, opisujące najważniejsze wydarzenia z historii zbawienia.

Przejście od wydarzeń ze Starego Testamentu do Nowego Testamentu wyraziliśmy uroczystym śpiewem hymnu Chwała na wysokości Bogu.

Po odczytaniu Ewangelii ojciec proboszcz  wygłosił homilię odwołując się do obecnej sytuacji epidemicznej oraz odczytanych tekstów biblijnych. Mówił m.in. :

– Chciałbym, aby w tą Świętą Noc z sanktuarium kodeńskiego popłynęło do naszych serc wielkie orędzie nadziei płynące od Zmartwychwstałego Jezusa! Szczególnie do tych, którzy podczas panującej epidemii koronawirusa stracili nadzieję, bo zachorowali, albo ktoś bliski zachorował, ktoś bliski zmarł, do tych, którzy utracili pracę, boją się o przyszłość swojej rodziny, do tych, którzy mają jeszcze inne zmartwienia.

– Właśnie do Was, do nas wszystkich woła Anioł, ten sam, który po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przemówił do Marii Magdaleny i drugiej Marii, które były świadkami śmierci Jezusa, które przeżyły traumę, którym odebrano nadzieję : „Wy się nie bójcie”! A sam Zmartwychwstały Jezus mówi „Witajcie” – tam gdzie szukały śmierci, odnalazły życie. Żywy Chrystus przywraca nadzieję; bez żyjącego Zbawiciela nasza codzienność przypomina grób! Niech nasze serce się nie trwoży! On Zmartwychwstały jest z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Nigdy w życiu nie jesteśmy sami. I to niech będzie dla nas umocnieniem na dziś i na przyszłość. Niech to pomaga nam promieniować i budować jedność w rodzinach, wspólnotach, w społeczeństwie; niech pomaga utrwalać pamięć o miłości i mądrości Bożej oraz kształtować tożsamość chrześcijanina i prawdziwego Polaka, dla którego Bóg, honor i ojczyzna są najwyższymi wartościami. Jest z nami Chrystus Zmartwychwstały, który przynosi pokój i nadzieję i ostateczne zwycięstwo. „Wy się nie bójcie”.

Kolejną częścią Wigilii Paschalnej była liturgia chrzcielna, podczas której szczególną rolę odgrywa znak wody używanej w sakramencie chrztu. Poprzez ten sakrament zostajemy włączeni w paschalne misterium Chrystusa przechodzenia ze śmierci do życia. Chrzest rozpoczyna nasze nieustanne umieranie dla grzechu, byśmy mogli rodzić się dla Boga i życia wiecznego w jedności z Nim.

Cel ten zrealizowali w swoim życiu święci. Najpierw więc prosiliśmy o ich orędownictwo Litanią do Wszystkich Świętych.  Następnie o. Dariusz, starożytną modlitwą sięgającą VI wieku, pobłogosławił wodę do sprawowania sakramentu chrztu.

Po modlitwie wszyscy odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne. W ten sposób powróciliśmy do źródeł naszej relacji z Bogiem i umocniliśmy naszą przyjaźń z Chrystusem.

Ostatnią częścią Wigilii Paschalnej była liturgia eucharystyczna. Eucharystia jest bowiem nieustannie uobecnianą pamiątką śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Udział w niej dopełnia dzieło Boże rozpoczęte w nas sakramentem chrztu. Zapowiada przebywanie ze Zmartwychwstałym w wieczności i już teraz daje radość z możliwości spotkania w Komunii Świętej.